Η μεγαλύτερη «παράπλευρη απώλεια» της Βιομηχανικής Επανάστασης υπήρξε η τεράστια συμβολή των καυσαερίων στη ραγδαία κλιματική αλλαγή που βιώνουμε σήμερα.
Βεβαίως, τώρα, έχουμε επιτέλους υβριδικά ή και πλήρως ηλεκτρικά αυτοκίνητα να παράγονται από τις αυτοκινητοβιομηχανίες, αλλά μήπως το κακό που έχει ήδη συμβεί μπορούσε να έχει αποφευχθεί;
Η απάντηση είναι «ναι», όσο και αν σας ακούγεται απίστευτο:
Το 1881, ο Γάλλος Charles Jeantaud κατασκεύασε το πρώτο ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Τον μιμήθηκε το 1884 ο Βρετανός Thomas Parker και στη συνέχεια οι Αμερικανοί N. S. Possons (1886), William Morrison (1890), John Lambert (1891).
Καταλυτική υπήρξε η επίδραση της έκθεσης «World's Colombian Exposition» του 1893, στο Σικάγο, που εισήγαγε τον ηλεκτρισμό στο ευρύ κοινό.
Στην έκθεση εκείνη παρουσιάστηκε το ηλεκτρικό αυτοκίνητο του Morrison και, αμέσως μετά, αρκετοί κατασκευαστές βάλθηκαν να σχεδιάσουν τα δικά τους ηλεκτρικά μοντέλα.
Μεταξύ αυτών ο Henry Ford, σε σύμπραξη με τον γνωστό εφευρέτη Thomas Edison.
Ωστόσο το 1901 συνέβη κάτι που ανέτρεψε την όλη πορεία ανάπτυξης και υιοθέτησης της ηλεκτροκίνησης: ανακαλύφθηκαν στο Τέξας τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου, που έκαναν την προοπτική των ντιζελοκίνητων αυτοκινήτων δραματικά πιο φθηνή.
Το αποτέλεσμα ήταν τα τελευταία 2.000 ηλεκτρικά αυτοκίνητα να παραχθούν το 1920. Για τα επόμενα 100 χρόνια ο «μαύρος χρυσός» παρέμεινε ο νικητής.
το διαβάσαμε στον αδάμαστο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου