Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2017

Όλα διασυνδεδεμένα

Αγία κατάφαση, αγία άρνηση, αγία συμφιλίωση, μετουσιωθείτε στην ουσία μου για το Είναι μου - Γ.Ι. Γκουρτζίεφ


" H γέφυρα Αϊνστάιν-Ρόζεν :
Ένα πέρασμα...μεταξύ μιας μαύρης τρύπας, η είσοδος, και μια λευκή τρύπα, η έξοδος, η οποία συνδέει χώρο και χρόνο. Για να περάσεις μέσα από αυτή θα ταξιδέψεις μέσα στο χρόνο.
Τικ-τακ.
Η σκέψη μας είναι διαμορφωμένη από το δυϊσμό. Είσοδος, έξοδος. Μαύρο, άσπρο. Καλό, κακό. Τα πάντα εμφανίζονται ως αντίθετα ζεύγη. Αλλά αυτό είναι λάθος.

Έχεις ακούσει τίποτα για την triquetra?


Toν κόμπο της τριάδας. Τίποτα δεν είναι πλήρες χωρίς μια τρίτη διάσταση. Δεν υπάρχει μόνο πάνω και κάτω. Υπάρχει κι ένα κέντρο. Νομίζω ότι ο Αϊνστάιν και ο Ρόζεν παρέλειψαν κάτι. Μια σκουληκότρυπα συνδέει όχι μόνο δύο αλλά τρεις διαφορετικές διαστάσεις! Μέλλον, παρόν και παρελθόν.


Φαντάσου ότι στέκεσαι σε ένα απείρως μεγάλο, σκοτεινό δωμάτιο και ρίχνεις φως προς τα αριστερά. Η δέσμη πρέπει να συνεχίζει προς την ίδια κατεύθυνση γα πάντα. Δεν υπάρχει λόγος να υποθέσουμε ότι θα μπορούσε  να επιστρέψει από τη δεξιά πλευρά. Αλλά μια σκουληκότρυπα αλλάζει την τοπολογία. Του χωροχρόνου. Τον λυγίζει. Τίποτε δεν είναι εκεί που ανήκε πια...

Οι χρονοδίνες έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην αρχή της αιτιότητας. Στη σχέση αιτίας και αποτελέσματος. Όσο υπάρχει μια σκουληκότρυπα υπάρχει μια κλειστή χρονοδίνη. Μέσα σε αυτή όλα είναι αλληλοεξαρτώμενα. Το παρελθόν δεν επηρεάζει μόνο το μέλλον. Το μέλλον επηρεάζει επίσης το παρελθόν. Είναι σαν το ερώτημα με την κότα και το αυγό. Δεν μπορούμε πλέον να πούμε ποιο από τα δυο ήρθε πρώτο.

Όλα είναι διασυνδεδεμένα. Οι ζωές μας όλες συνδέονται. Η μια μοίρα δένεται στην άλλη. Κάθε μία από τις πράξεις μας είναι απλά μια απάντηση σε μια προηγούμενη πράξη. Αιτία και αποτέλεσμα. Τίποτα άλλο παρά ένας ατέλειωτος χορός. Όλα συνδέονται με όλα τα άλλα. "

Από το Dark , τη συναρπαστική γερμανική σειρά -έκπληξη της χρονιάς που φεύγει. Αναμένουμε τις μη γραμμικές εξελίξεις του 2ου κύκλου..

Ο Ένοικος...




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου