Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2017

Όλα διασυνδεδεμένα

Αγία κατάφαση, αγία άρνηση, αγία συμφιλίωση, μετουσιωθείτε στην ουσία μου για το Είναι μου - Γ.Ι. Γκουρτζίεφ


" H γέφυρα Αϊνστάιν-Ρόζεν :
Ένα πέρασμα...μεταξύ μιας μαύρης τρύπας, η είσοδος, και μια λευκή τρύπα, η έξοδος, η οποία συνδέει χώρο και χρόνο. Για να περάσεις μέσα από αυτή θα ταξιδέψεις μέσα στο χρόνο.
Τικ-τακ.
Η σκέψη μας είναι διαμορφωμένη από το δυϊσμό. Είσοδος, έξοδος. Μαύρο, άσπρο. Καλό, κακό. Τα πάντα εμφανίζονται ως αντίθετα ζεύγη. Αλλά αυτό είναι λάθος.

Έχεις ακούσει τίποτα για την triquetra?


Toν κόμπο της τριάδας. Τίποτα δεν είναι πλήρες χωρίς μια τρίτη διάσταση. Δεν υπάρχει μόνο πάνω και κάτω. Υπάρχει κι ένα κέντρο. Νομίζω ότι ο Αϊνστάιν και ο Ρόζεν παρέλειψαν κάτι. Μια σκουληκότρυπα συνδέει όχι μόνο δύο αλλά τρεις διαφορετικές διαστάσεις! Μέλλον, παρόν και παρελθόν.


Φαντάσου ότι στέκεσαι σε ένα απείρως μεγάλο, σκοτεινό δωμάτιο και ρίχνεις φως προς τα αριστερά. Η δέσμη πρέπει να συνεχίζει προς την ίδια κατεύθυνση γα πάντα. Δεν υπάρχει λόγος να υποθέσουμε ότι θα μπορούσε  να επιστρέψει από τη δεξιά πλευρά. Αλλά μια σκουληκότρυπα αλλάζει την τοπολογία. Του χωροχρόνου. Τον λυγίζει. Τίποτε δεν είναι εκεί που ανήκε πια...

Οι χρονοδίνες έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην αρχή της αιτιότητας. Στη σχέση αιτίας και αποτελέσματος. Όσο υπάρχει μια σκουληκότρυπα υπάρχει μια κλειστή χρονοδίνη. Μέσα σε αυτή όλα είναι αλληλοεξαρτώμενα. Το παρελθόν δεν επηρεάζει μόνο το μέλλον. Το μέλλον επηρεάζει επίσης το παρελθόν. Είναι σαν το ερώτημα με την κότα και το αυγό. Δεν μπορούμε πλέον να πούμε ποιο από τα δυο ήρθε πρώτο.

Όλα είναι διασυνδεδεμένα. Οι ζωές μας όλες συνδέονται. Η μια μοίρα δένεται στην άλλη. Κάθε μία από τις πράξεις μας είναι απλά μια απάντηση σε μια προηγούμενη πράξη. Αιτία και αποτέλεσμα. Τίποτα άλλο παρά ένας ατέλειωτος χορός. Όλα συνδέονται με όλα τα άλλα. "

Από το Dark , τη συναρπαστική γερμανική σειρά -έκπληξη της χρονιάς που φεύγει. Αναμένουμε τις μη γραμμικές εξελίξεις του 2ου κύκλου..

Ο Ένοικος...




Τρίτη 26 Δεκεμβρίου 2017

Tα ήξερες αυτά; - Είναι ένας πολύ παράξενος κόσμος!



 ΤΙ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΓΟΝΙΔΙΑ ΣΟΥ?
Τα γονίδια που είναι πανομοιότυπα σε όλους τους ανθρώπους του κόσμου, είναι το 99.9% του συνόλου τους. Αυτό υποδεικνύει πως το είδος μας είναι καινούργιο και πως είμαστε όλοι παραλλαγές ενός βασικού προτύπου που ζει διαμέσου όλων μας.
Το 40% των γονιδίων μας είναι πανομοιότυπο με τα γονίδια του νηματοειδή σκώληκα. Το 60% είναι πανομοιότυπο με αυτά μιας φρουτόμυγας, και το 90% των γονιδίων μας είναι πανομοιότυπα με αυτά των ποντικών, (γι’ αυτό χρησιμοποιούνται τόσο συχνά τα ποντίκια στα πειράματα).
 Τα γονίδια που είναι κοινά στους ανθρώπους και στους χιμπαντζήδες είναι 99% των συνολικών.
(Έχει διαπιστωθεί παρόλα αυτά μια μεγάλη διαφορά: οι άνθρωποι δεν διαθέτουν ένα συγκεκριμένο σάκχαρο στην επιφάνεια των κυττάρων, το οποίο όμως οι χιμπαντζήδες το έχουν).
223 από τα γονίδια μας, μένουν απαράλλαχτα από την εποχή που η Ζωή βρισκόταν στο επίπεδο των βακτηριδίων.
500 γονίδια των προ-ανθρώπων έχουν εξαφανιστεί. Πιθανολογείται πως αυτά τα γονίδια αντικαταστάθηκαν με τα γονίδια των κύριων αισθήσεων μας...
Περίπου το 8 ή 9 % από το DNA σου, προέρχεται από ιούς. Οι ιοί αυτοί εισέβαλλαν στα γονίδια των προγόνων σου και δεν έφυγαν ποτέ. (Πρόκειται για ξένη παρέμβαση στα γονίδια σου).
Κάθε ένα από τα κύτταρά μας, περιέχει σχεδόν δύο μέτρα DNA (!!!) περιτυλιγμένο μέσα του!....
Κάποιος θα έπρεπε να δακτυλογραφεί ασταμάτητα 60 λέξεις το λεπτό, για 8 ώρες την ημέρα, για να χρειαστεί περίπου 50 χρόνια απλώς για να δακτυλογραφήσει τον κώδικα του ανθρώπινου γονιδιόματος.



 ΤΙΤΑΝΙΕΣ ΜΕΔΟΥΣΕΣ!
Χιλιάδες Ιάπωνες ψαράδες αναφέρουν, ξανά και ξανά κατά τα τελευταία χρόνια, ότι συναντούν έναν όλο και πιο αυξανόμενο αριθμό από «θαλάσσια τέρατα»: γιγάντιες δηλητηριώδεις μέδουσες, μήκους πέντε έως είκοσι μέτρων, βάρους τετρακοσίων κιλών έως δύο τόνων. Ολόκληρα κοπάδια από αυτές, που φαίνεται να έχουν εμφανιστεί από το πουθενά στις Ιαπωνικές ακτές, χωρίς κανένα προηγούμενο...
Στις αινιγματικές αυτές τιτάνιες δηλητηριώδεις μέδουσες, που δηλητηριάζουν τα νερά στα οποία κολυμπούν, έχει δοθεί από τους Ιάπωνες το όνομα «Echizen Kurage».
Υπάρχουν πολλές δεκάδες δημοσιεύματα εφημερίδων κατά την τελευταία δεκαετία για αυτές τις τιτάνιες μέδουσες. Για παράδειγμα, οι Times του Λονδίνου σε δημοσιεύματά τους έχουν τονίσει ότι τα τέρατα αυτά έχουν αρχίσει να επηρεάζουν ανησυχητικά τα αποθέματα τροφής της Ιαπωνίας, που κατά κύριο λόγο είναι τα θαλασσινά είδη, τα οποία δεν μπορούν να ψαρευτούν –ή δηλητηριάζονται– εξαιτίας τους, ενώ τις περισσότερες φορές καταστρέφουν ολοσχερώς όλα τα δίκτυα των ψαράδων, των οποίων το
εισόδημα έχει μειωθεί στο μισό εξαιτίας των συνεχών περιστατικών...
Ο αριθμός αυτών των παράξενων τιτάνιων μεδουσών όλο και αυξάνεται, και σε πολλές περιοχές πρόσφατα έχει ξεπεράσει κατά εκατό φορές τον αναμενόμενο αριθμό εμφάνισης των συνηθισμένων μεδουσών. Τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να εντοπίζονται και στον Ειρηνικό Ωκεανό, αλλά και στις δυτικές ακτές της Αμερικής.
‘Ηδη μία μεγάλη Ιαπωνική εταιρία έχει αρχίσει να τις κυνηγά, όχι για να σώσει την χώρα από την καταστροφή του θαλάσσιου πλούτου της, αλλά γιατί πιστεύεται ότι το κολλαγόνο των μεδουσών είναι ωφέλιμο για το δέρμα και την αντιγήρανση, ελπίζοντας έτσι να τις χρησιμοποιήσουν αναλόγως...



Aλιευθέντα από το πολύ ενδιαφέρον και πληθωρικό περιοδικό του ΠΑΡΑΞΕΝΟΥ, το "Strange".
 

Σάββατο 23 Δεκεμβρίου 2017

Ο Φάρος: ένα μικρό κομψοτέχνημα!




" Η διαδρομή του ανθρώπου απο την παιδική ηλικία μέχρι να γίνει γονιός, με σκιτσαρισμένες εικόνες και με τίτλο ''Ο Φάρος''.
Μια ταινία μικρού μήκους που έχει κερδίσει 27 διεθνή βραβεία και δείχνει την προσωπική ιστορία του σκηνοθέτη Po Chou Chi. Pαρουσιάζει ανάγλυφα την πορεία ενος μικρού παιδιού και του πατέρα του, μέχρι που μεγαλώνει και γίνεται και αυτός γονιός. Το ξεκαθαρο συγκινητικό μήνυμα του σκηνοθέτη είναι ότι ο γονιός μένει πάντα δίπλα στο παιδί του σαν ενας αληθινός Φάρος που φωτίζει την κάθε διαδρομή και το οδηγεί με ασφάλεια σε ήσυχα νερά."

Τρίτη 19 Δεκεμβρίου 2017

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!



    ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

Οι εκκαθαρίσεις ξεκίνησαν νωρίς το πρωί της 1ης Ιανουαρίου.
Ο Πλωτάρχης είχε βάλει την καλή του στολή, τα κουμπιά της γυάλιζαν στον μεσημεριανό ήλιο. Όλοι οι Καθαριστές μόλις τον είδαν στο προαύλιο σταμάτησαν να μιλούν μεταξύ τους και μια ησυχία απλώθηκε, λες και ο Πλωτάρχης έφερνε μαζί του την σιωπή.
Παρατάχθηκαν όλοι γρήγορα μπροστά του, και σύντομα εμφανίστηκε χαρούμενος ο κύριος Καθηγητής. Άρχισε να δίνει αναφορά, με ενθουσιώδη τόνο στην φωνή του, σαν να περίμενε με λαχτάρα την επιδοκιμασία του Πλωτάρχη για τους χειρισμούς του.

«Κύριε Πλωτάρχα, όλα ξεκίνησαν σύμφωνα με το σχέδιο, αξιόπιστα και έγκυρα, και δεν υπήρξε κανένα απολύτως λάθος στην αναλυτική στοχοποίηση που είχα αναλάβει εγώ και οι συνεργάτες μου –οι οποίοι δικαιούνται άμεσα προαγωγή!– ενώ οι Καθαριστές μας κινήθηκαν ταχύτατα και αποτελεσματικά! Οι επιχορηγήσεις απέδωσαν τα καλύτερα αποτελέσματα. Τα καλοσχεδιασμένα πειράματα μας σε ποντίκια ήδη είχαν δείξει ότι η επιτυχία ήταν εφικτή, και σας υπενθυμίζω ότι είχα μεσολαβήσει προσωπικά στην Στατιστική Υπηρεσία για την αύξηση των πιθανοτήτων...και τώρα όλα λειτούργησαν σαν ρολόι...οπότε είναι θέμα χρόνου, και...»
«Οι εκκαθαρίσεις είναι πάντα εύκολες, πόσο μάλλον τώρα που γίνονται μαζικά και με έγκυρη επίσημη έγκριση...» τον διέκοψε ο Πλωτάρχης αφ’ υψηλού με ειρωνικό ύφος, και τον κοίταξε με αυστηρό βλέμμα. «Αυτό που με ενδιαφέρει είναι, ομαδοποιημένες συλλήψεις έγιναν; Ανακρίσεις ξεκινήσατε;...»
«Μα ναι, όλα καλά και συνεχίζουμε ακάθεκτοι...» είπε με περισσή θερμότητα ο κύριος Καθηγητής, και έβγαλε βιαστικά ένα χαρτί από την τσέπη του βάζοντας τα γυαλιά του :

" Πόσο βαθύ είναι το μυστήριο του Αόρατου! "



" Όλα αυτά που μας περιβάλλουν, όλα αυτά που βλέπουμε χωρίς να τα αγγίζουμε, ή που τ'αγγίζαμε χωρίς να τα γνωρίζουμε, χωρίς να τα εξετάζουμε, όλα αυτά που συναντούμε χωρίς να τα διακρίνουμε, ασκούν επάνω μας - στις σκέψεις και στις αισθήσεις μας, ακόμη και πάνω στην καρδιά μας- μια επιρροή άγνωστη, εκπληκτική και ανεξήγητη..
 Πόσο βαθύ είναι το μυστήριο του Αόρατου! "
 Γκυ Ντε Μωπασάν




" Μη φοβάσαι να πάρεις στο κατόπι τα χνάρια του Παράξενου. Μη λες άλλα ψέματα στα ένστικτά σου ότι τίποτε το παράξενο δεν συμβαίνει εκεί έξω. Μέσα σου. Κι ότι όλα έχουν ερμηνευθεί και ταξινομηθεί. Η ίδια η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια και καταπίνει τη γλώσσα μπροστά στα αμέτρητα παράξενα και μυστήρια που κατέχουν και προσδιορίζουν τον ανεξερεύνητο αυτό κόσμο.
Άλλωστε είσαι κι εσύ κομμάτι του Παράξενου. Πολύ περισσότερο απ'ότι είχες φανταστεί!
Τι είναι η συνείδησή σου; Βρίσκεται στον εγκέφαλο σου, αυτόν τον μεγάλο άγνωστο; Τι σε περιμένει αν καταφέρεις να ξεκλειδώσεις τα μυστικά του, αν εισχωρήσεις στις πιο απόκρυφες περιοχές της συνείδησης που υποτίθεται ότι σε εξανθρωπίζει; Και η ψυχή σου; Τι είναι; Έχει αρχή και τέλος; Πού κατοικοεδρεύει; Σε ποια πεδία κρυσταλλώνεται και πόσες περιπέτειες επιζητάει, πόσες πληροφορίες χρειάζεται, για να κατανοήσει τη θέση της; Μέσα στο Μεγάλο Μυστήριο. Που κι αυτό μπορεί να είναι κομμάτι ενός ακόμα μεγαλύτερου Μυστηρίου.
Και ίσως η προέκταση ήτανε πάντοτε εγγενής ανθρώπινη ιδιότητα!"
 Μη διστάζεις ν'αγαπήσεις τους ψιθύρους του Μυστηρίου
του Ένοικου
 

Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2017

Federico García Lorca ~ Η Προαίσθηση



Η προαίσθηση
Είναι το βυθόμετρο της ψυχής
Μες στο μυστήριο,
Το ένστικτο της καρδιάς
Που ερευνά τα σκοτάδια
Του χρόνου.

Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου 2017

Hλεκτρονική φυλακή



Hλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, ηλεκτρονικές αγορές και πληρωμές, ηλεκτρονικές κοινωνικές επαφές και φιλίες, ηλεκτρονικό bullying, ηλεκτρονικό σεξ, ηλεκτρονικό έγκλημα, ηλεκτρονικά ναρκωτικά, ηλεκτρονικής σύλληψης και σχεδίασης επαναστάσεις, ηλεκτρονικός Μεγάλος Αδελφός.

Αυτό ρε σεις δεν είναι μια  ζωή που ζούμε, όπως την ξέραμε πριν δυο δεκαετίες ας πούμε και πιο πίσω, ως άνθρωποι με σάρκα και οστά! Αυτό είναι virtual reality με τα όλα του!
Οπότε, εάν ο κόσμος μας είναι κάτι σαν video game, με πολύ εξελιγμένα τρισδιάστατα γραφικά και έντονη πλοκή (και διαπλοκή), τότε όλοι μας είμαστε κάτι σαν; Σαν η ρεαλιστικής απόδοσης χαρακτήρες/ήρωες μέσα σε ένα παιχνίδι ρεαλιστικής απόδοσης αντικειμένων!
Αλλά αυτό σημαίνει ότι το παιχνίδι για να τρέξει και οι ήρωες να επιτελέσουν τους ρόλους που έχουν σχεδιαστεί για αυτούς, χρειάζεται και παίκτες. Που κινούν τα νήματα της πλοκής, καθώς οι ρολίστες/πιόνια "ήρωες" δίνουν (ή μπορεί και να'χουν) την εντύπωση ότι λειτουργούν αυτόβουλα. Και οι (μεγάλοι) παίκτες ανταγωνίζονται και μεταξύ τους ποιος θα κερδίσει περισσότερους πόντους και θα προχωρήσει ενισχυμένος στην επόμενη πίστα (γεωπολιτική; οικονομικών συμφερόντων; και στρατιωτικών εμπλοκών; όλα μαζί;). Με τις νέες προκλήσεις και ευκαιρίες για συλλογή πόντων (κι εδαφών; τροπαίων; ακόμη περισσότερης δύναμης και ελέγχου;) να απαιτούν κι ανάλογη χρήση "ρεαλιστικού περιβάλλοντος και χαρακτήρων". Και φυσικά σε τέτοιες περιπτώσεις οι "ήρωες" και οι "κομπάρσοι" είναι απολύτως αναλώσιμοι!

Και μια τέτοια ηλεκτρονική πραγματικότητα είναι ανοιχτή σε κάθε πιθανότητα, όπως και στο να μολυνθεί από κάθε είδους κακόβουλα λογισμικά και ανάλογες (κυβερνο)επιθέσεις. "Λογισμικά" σαν το οικονομικό μοντέλο, ας πούμε, και το λογιστικό παγκόσμιο χρέος, που αφαιμάζει λαούς και δοκιμάζει τις αντοχές του ίδιου του (εικονικού) περιβάλοντος.

Ποιος ή ποιοι είναι οι κατασκευαστές αυτού του "ultimate παιχνιδιού";
Ποιος είναι ο απώτερος στόχος, που πατάει πάνω σε μικρά ή μεγάλα βήματα (χειρισμούς) φορά με τη φορά;
Πόση τελικά αλήθεια μπορεί να υπάρχει σε ένα τέτοιο, ασύλληπτων διαστάσεων ενδεχόμενο:
https://antidras.blogspot.gr/2017/10/blog-post_74.html
Ίσως κι ασύλληπτο ακόμη και για την αντίληψη των παικτών που μπορεί κι αυτοί να είναι κομμάτι των γραφικών ενός ακόμη μεγαλύτερου virtual project.

Μήπως.
Μήπως, μέρες που έρχονται κιόλας, είναι πιο ασφαλές και καθησυχαστικό για το μυαλό να είμαστε έτοιμοι για τα εορταστικά  ρεβεγιόν και την ανταλλαγή ευχών, όπως είθισται.
 Εγώ πάντως να ευχηθώ από τώρα, γιατί μάλλον θα τα ξαναπούμε μετά τον ερχομό του δεκαοχταριού.
Happy new electronic year! Beware of  System Failures!


Rohalas


(μας το'στειλε ο φίλος μας "rohalas" στο antidras)

Τρίτη 5 Δεκεμβρίου 2017

Οι Αγνωστες Δυνάμεις του Ανθρώπου



Ως εισαγωγή, από εμάς: ένα άρθρο που μόνο ως γραφική "παραφιλολογία" ή ως προϊόν "αχαλίνωτης φαντασίας" δεν του πρέπει να χαρακτηριστεί, με τη συνήθη, επιπόλαια, παροπλισμένη στις ξέρες της αντιεξελικτικής "λογικής" οπτική (που όχι σπάνια κολλάει στον τίτλο και δεν μπαίνει καν στον κόπο να μελετήσει τα στοιχεία που τον συνοδεύουν...). Ένα κείμενο που στηρίζεται σε επιστημονικά δεδομένα και σε έρευνες σοβαρές και ακηδεμόνευτες από τον στενοκέφαλο και μισότυφλο σκεπτικισμό, αυτόν που διδάσκεται από τα ιερατεία χειραγώγησης και ύπνωσης του πολύπλοκου, ανεξερεύνητου στην ουσία και σε όλες τις πτυχές του, θαυμαστού συστηματος: του ανθρώπινου όντος και των αστείρευτων δυνατοτήτων (και πολλαπλών πραγματικοτήτων-να επικαλεστούμε και τις συγκλονιστικές ανακαλύψεις της κβαντικής φυσικής). Οι οποίες και υφαίνουν μια πραγματικότητα πολύ διαφορετική και πάρα πολλά θαυμαστά υποσχόμενη, σε σχέση με αυτή που οι ταγοί και "ειδικοί" πάνω στα ζητήματα των ανθρώπινων (δυστυχώς) αγέλων πασχίζουν να μας πείσουν ότι ισχύει...

 Για έναν πιο "διευρυμένο ορίζοντα" μιας εκπληκτικής πραγματικότητας, που ξεκινάει πρωτίστως από μέσα και διαχέεται, ανοίγοντας σαν βεντάλια, προς τα έξω, προτείνουμε να (ξανα)ιδωθούν και τα εξής:
το καθένα για πολύ σημαντικούς λόγους...

Οι Αγνωστες Δυνάμεις του Ανθρώπου


 Απειρες Δυνατότητες του Ανθρώπου
 Οι περισσότερες έχουν αποδειχθεί     επιστημονικά και αποκρύπτονται ή   υποβαθμίζονται από το Κατεστημένο

 Υπάρχει αυτή η πολύ διαδεδομένη φήμη που   υποστηρίζει ότι ο άνθρωπος χρησιμοποιεί μόνο το 5 ή το 10 τοις εκατό του εγκεφάλου του. Δεν είναι ακριβές αυτό. Πρόκειται για «σπασμένο τηλέφωνο», μια πληροφορία που έχει διαδοθεί λανθασμένα. Είναι ωραία ευκαιρία για να το διορθώσουμε αυτό, εδώ στο περιοδικό YOGA world, που στο εξώφυλλο του πάντα σημειώνει ότι είναι ένα «Περιοδικό για τις Άπειρες Δυνατότητες του Ανθρώπου».

Λοιπόν… Η σχετική διαπίστωση που έχει γίνει και έχει προφερθεί, δεν είναι ότι χρησιμοποιούμε π.χ. μόνο το 10% του εγκεφάλου μας και για το υπόλοιπο ποσοστό μάς είναι άγνωστη η χρήση του ή ανεκμετάλλευτη από εμάς. Η σωστή πληροφορία-διαπίστωση, που στη φήμη έχει παραφραστεί, είναι η εξής: Χρησιμοποιούμε, συνειδητά ή ασυνείδητα, όλον τον εγκέφαλό μας. Αλλά, οι ειδικοί επιστήμονες γνωρίζουν ακόμη μόνο το 5 ή 10 τοις εκατό του εγκεφάλου, ως προς τις λειτουργίες του. Δηλαδή, μάς είναι ακόμη άγνωστο τι ακριβώς κάνει το υπόλοιπο 90 ή 95 τοις εκατό του εγκεφάλου και πώς το κάνει. Δηλαδή, αυτό το ποσοστό που έχει διαδοθεί, αφορά στην ακριβή επιστημονική μας γνώση του εγκεφάλου και όχι στη χρήση του.

Ο Εγκέφαλος είναι ο Μεγάλος Άγνωστος.

Η ειρωνεία της ιστορίας είναι ότι ανέκαθεν στο παρελθόν υπήρχε ο Μεγάλος Άγνωστος που ήταν η ΨΥΧΗ. Αυτή, στα πάντα, πλέον, υποτίθεται ότι αντικαταστάθηκε από τον Μεγάλο Γνωστό, τον Εγκέφαλο. Όλα τα πράγματα που στο παρελθόν αφορούσαν στην ψυχή, που ήταν κάτι ουσιαστικά άγνωστο, άρχισαν εδώ και πολύ καιρό, στις συζητήσεις μας και όχι μόνο, να αφορούν στον εγκέφαλο, που υποτίθεται ότι είναι ο γνωστός της υπόθεσης. Όμως, μέσα στα χρόνια, αποδείχθηκε ότι ο Εγκέφαλος είναι και αυτός ο Μεγάλος Άγνωστος, μέχρι σήμερα που γράφω αυτές τις γραμμές. Επομένως, τί αποδείχθηκε; Τί ξέρουμε στα σίγουρα;

Ας το καταδείξω: τελικά αποδείχθηκε και ξέρουμε στα σίγουρα ότι υπάρχει ένας «Μεγάλος Άγνωστος»… Που καθορίζει τον άνθρωπο και τις δυνατότητές του και τις ιδιότητές του και τις δράσεις του και τα πάντα που τον αφορούν, ο οποίος μάς είναι άγνωστος ακόμη, παρ’ όλη τη λεπτομερή επιστήμη μας και τις εξειδικεύσεις της, και μπορείτε να διαλέξετε ελεύθερα αν θα τον ονομάζετε ψυχή ή εγκέφαλο ή όπως αλλιώς θέλετε, κατά τις προτιμήσεις σας, διότι έτσι κι αλλιώς είναι απλά ο Μεγάλος Άγνωστος. Δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτε γι’ αυτόν, ή μόνο πολύ λίγα…

Όταν, λοιπόν, μιλούμε για τις «άγνωστες δυνάμεις του ανθρώπου», ή για τις «άπειρες δυνατότητες του ανθρώπου», αυτό που εννοούμε, εκ των πραγμάτων, εντάσσεται ακριβώς στην περιοχή αυτού του Μεγάλου Αγνώστου, που λειτουργεί, δρα, καθορίζει την ανθρώπινη πραγματικότητα, τη συνείδηση, την αντίληψη, τις αισθήσεις, τις δυνατότητες, τα πάντα, αλλά δεν ξέρουμε ποιος είναι, τι ακριβώς είναι, τι ακριβώς κάνει και πώς το κάνει, ποια είναι τα όρια του, ποιος είναι ο χάρτης του, και τι άλλο μπορεί να κάνει…

Κοντολογίς, θα λέγαμε ότι υπάρχει ένας «μηχανισμός» πίσω από τα ανθρώπινα πράγματα, ας πούμε, ένα μηχάνημα, που δεν ξέρουμε πώς δουλεύει και τι κάνει και ποιες είναι όλες οι δυνατότητές του. Αν με παρακολουθείτε σ’ αυτό που λέω, καταλαβαίνετε ίσως ότι υπονοώ πως είναι σαν να έχουμε ένα διαστημόπλοιο το οποίο εμείς χρησιμοποιούμε ως τοστιέρα. Εμείς οι ίδιοι είμαστε αυτό το διαστημόπλοιο ή αυτή η τοστιέρα. Δηλαδή, δεν ξέρουμε τι είμαστε και ποιες είναι όλες οι δυνατότητές μας και το μόνο σίγουρο είναι ότι βρισκόμαστε σε άγνοια, της τάξης του 90 τοις εκατό.

Όποιος θέλει να έχει μια καλή εισαγωγική –όσο και εντυπωσιακή– εικόνα της τελευταίας λέξης της έρευνας για τον εγκέφαλό μας, και μερικών από τα πολλά μυστήρια του, τού συνιστώ να διαβάσει το τελευταίο βιβλίο του μεγαλύτερου φυσιολόγου επιστήμονα της εποχής μας και του μεγαλύτερου ερευνητή του εγκεφάλου, του καθηγητή V. S. Ramachandran, με τίτλο Φαντάσματα στον Εγκέφαλο, από τις Εκδόσεις Πανεπιστημίου Κρήτης.