Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2015

"Γιατί να μην τρώμε κρέας" - μια προσέγγιση διαφορετική


Σχόλιο από εμάς: Είτε σε αφήνει αδιάφορο είτε όχι το παρακάτω κείμενο, που "βλέπει" το ζήτημα μέσα από τις πνευματικές διαστάσεις και ιδιαίτερες "αισθήσεις" (που συναντιούνται και στον σαμανισμό) του εσωτερισμού....Καμάρωσε στο παρακάτω βίντεο τον τρόπο που "επεξεργάζεται" η βιομηχανία της κτηνωδίας την τροφή σου μέχρι να φτάσει στο πιάτο σου ή στο κοντινό "ταχυφαγείο" σου.
"Άνθρωπε"...



Γιατί να μην τρώμε κρέας

Μπορεί κανείς να είναι ένας φιλόσοφος και να θέλει να περνάει μέρα νύχτα μπροστά στα βιβλία, μπορεί να είναι τρομερά ερωτευμένος με μία γυναίκα ή έναν άνδρα, όμως η στιγμή έρχεται πάντα όπου είναι κανείς υποχρεωμένος να εγκαταλείψει τα βιβλία του, ή το πρόσωπο που αγαπάει, για να φάει. Όμως, αν και οι άνθρωποι τρώνε τρεις ή τέσσερις φορές την ημέρα, ή και περισσότερο ακόμα, δεν κατάλαβαν ποτέ αληθινά την έννοια της λέξης «τροφή» σε όλα τα επίπεδα.

Η τροφή είναι ένα θέμα πάρα πολύ πλατύ, γιατί δεν περιορίζεται μόνον στα τρόφιμα και στα ποτά που καταναλώνουμε. Η τροφή, αφορά εξ ίσου τους ήχους, τα αρώματα, τα χρώματα.
Τα όντα του αόρατου κόσμου για παράδειγμα έχουν ιδιαίτερα τη δυνατότητα να τρέφονται με αρώματα. Η συνήθεια να καίνε λιβάνι μέσα στις εκκλησίες για παράδειγμα, προέρχεται από αυτή την πολύ αρχαία γνώση ότι τα φωτεινά πνεύματα έλκονται από τις αγνές μυρωδιές, σαν αυτή του λιβανιού, ενώ τα κατα­χθόνια πνεύματα έλκονται από τις έντονες δυσοσμίες.

Οι ήχοι και τα χρώματα είναι επίσης μία τροφή για τα αόρατα πνεύμα­τα και μπορούν λοιπόν να χρησιμοποιηθούν στο να τα έλξουν. Να γιατί, πολύ συχνά, παρουσιάζουν τους αγγέλους παίζοντας black μουσική και ντυμένους με ενδύματα σε ουράνια χρώματα.

Εγράφη στα Ιερά Βιβλία: «Είσθε Ναοί του Ζώντος Θεού». Δεν πρέπει λοιπόν να βρωμίζει κανείς αυτό το ναό με βρώμικες τρο­φές. Αν οι άνθρωποι γνώριζαν μέσα σε ποιά ουράνια πνευματικά εργαστήρια δημιουργήθηκαν, θα ήσαν πολύ πιο προσεκτικοί απέναντι στο ποιά τροφή μπαίνει στην κατασκευή αυτού του ναού ό­που ο ίδιος ο Θεός πρέπει να έρθει να κατοικήσει. Δυστυχώς, τρώγοντας κρέας, η πλειονότητα των ανθρώπων μοιάζει περισ­σότερο με ένα νεκροταφείο γεμάτο πτώματα απ’ ό,τι μ’ ένα ναό.

Κάθε όν, ζώο ή άνθρωπος, ωθείται να επιλέγει αυτή ή την άλ­λη τροφή, κι αυτή η επιλογή είναι πάντοτε πάρα πολύ σημαίνου­σα. Αν θέλετε να ξέρετε ποιά είναι τα αποτελέσματα της κρεοφα­γίας, απλά πηγαίνετε να επισκεφθείτε ένα ζωολογικό κήπο και θα λάβετε αμέσως όλες τις αναγκαίες πληροφορίες. Άλλωστε δεν είναι μάλιστα καν αναγκαίο να πάτε μέχρι τους ζωολογικούς κή­πους για να κάνετε αυτή τη διαπίστωση. Βρίσκει κανείς μέσα στον κόσμο ένα σωρό είδη ανθρώπων που μοιάζουν με διάφορα ζώα, κι ακόμα και με τα ζώα που δεν βρίσκονται στα ζωολογικά πάρκα, όπως τα μαμούθ, οι δεινόσαυροι και πολλά άλλα προϊστο­ρικά τέρατα.

Αλλά ας παραμείνουμε καλόκαρδοι κι ας μείνουμε μόνο στους ζωολογικούς κήπους. Θα διαπιστώσετε εκεί ότι τα μεγάλα σαρκοφάγα είναι ζώα πολύ άγρια και ότι διαχέουν γύρω τους μία απαίσια οσμή, ενώ τα χορτοφάγα έχουν συμπεριφορές πολύ πιο ειρηνικές. Η τροφή που απορροφούν δεν τα ωθεί να γί­νουν ούτε βίαια, ούτε επιθετικά, ενώ το κρέας κάνει τα σαρκοφά­γα να είναι εξαιρετικά ευερέθιστα. Είναι ακριβώς το ίδιο και με τους ανθρώπους που τρώνε κρέας, αυτοί έλκονται πολύ πιο εύ­κολα προς μία συμπεριφορά καταστρεπτική.

Πρέπει ακόμα να γνωρίζετε ότι όταν οδηγούν τα ζώα στα σφα­γεία, αυτά διαισθάνονται έντονα τον κίνδυνο, ξέρουν τι τα περιμένει και νοιώθουν βαθύ φόβο. Αυτός ο φόβος προκαλεί μεγάλες διαταραχές στη λειτουργία των αδένων τους οι οποίοι εκκρίνουν εξαιτίας αυτής της έντονης ταραχής ένα αληθινό δηλητήριο. Τίποτε δεν μπορεί να εξαλείψει αυτό το φοβερό δηλητήριο που επικάθεται στον οργανισμό αυτού που τρώει το κρέας τους και ασφαλώς η παρουσία του δηλητηρίου αυτού δεν είναι καθόλου ω­φέλιμη ούτε για την υγεία του ανθρώπου αλλά ούτε και για τη μα­κροζωία του.
Η διαφορά ανάμεσα στη φυτικής προέλευσης τροφή και την τροφή που αποτελείται από κρέας ζώων έγκειται επίοτίς στην ποσότητα ηλιακής ακτινοβολίας που αυτά τα δύο είδη τροφής περιέχουν. Τα φρούτα και τα λαχανικά είναι τόσο πολύ εμποτισμένα από ηλιακό φως που σχεδόν θα μπορούσε κανείς να πει ότι απο­τελούν μια συμπύκνωση του φωτός. Όταν τρώει κανείς ένα φρούτο ή ένα λαχανικό, απορροφάει ηλιακό φως που έχει αποθηκευτεί εκεί και αυτό το φως δεν αφήνει κατάλοιπα.
Ενώ το κρέας είναι σχετικά φτωχό σε περιεκτικότητα ηλιακού φωτός, να γιατί και σαπίζει πολύ γρήγορα. Έτσι, κάθε τι που σαπίζει και χαλάει πολύ γρήγορα είναι βλαβερό για την υγεία. Πέρα απ’ όλα αυτά, θα πρέπει ακόμα να ξέρετε πως κάθε τι που τρώμε σαν τροφή, που εισάγουμε στον οργανισμό μας, γίνεται μέσα μας σαν ένα εί­δος κεραίας που λαμβάνει, που έλκει δονήσεις εντελώς καθορι­σμένες. Αυτός είναι και ο λόγος που η κατανάλωση κρέατος κάνει να συνδέονται οι άνθρωποι με τον αστρικό κόσμο.

Μέσα στο αστρικό επίπεδο βρίθουν οι οντότητες που αλληλοσπαράζονται, που αλληλοξεσκίζονται ακριβώς σαν τα θηρία και έτσι, τρώγοντας κρέας, ο άνθρωπος βρίσκεται σε καθημερινή επαφή με το φόβο, τη σκληρότητα, τη φιληδονία των ζώων αυτών. Αυτός που τρώει κρέας διατηρεί μέσα στο σώμα του έναν αόρατο σύνδεσμο με τον κόσμο των ζώων και θα αισθανόταν ο ίδιος τρόμο αν μπο­ρούσε να δει με τα μάτια του τα χρώματα της αύρας του.

Σκοτώνοντας τα ζώα για να τραφούν, οι άνθρωποι τους αφαι­ρούν το δικαίωμα ζωής της εξέλιξης. Κάθε άνθρωπος συνοδεύε­ται έτσι από τις ψυχές όλων εκείνων των ζώων των οποίων έφαγε τη σάρκα. Παρότι η ψυχή των ζώων δεν είναι σαν την ψυχή των ανθρώπων, πρέπει να γνωρίζετε ότι τα ζώα επίσης έχουν μία ψυ­χή. Αυτός που κατανάλωσε τη σάρκα ενός ζώου είναι υποχρεω­μένος να υπομένει την παρουσία αυτού του ζώου με κάποιο τρό­πο μέσα του και αυτή η παρουσία εκδηλώνεται με καταστάσεις που ανήκουν ξεκάθαρα στον κόσμο των ζώων.

Να γιατί, πολλές από τις εκδηλώσεις των ανθρώπων δεν ανήκουν στην πραγματι­κότητα στο ανθρώπινο βασίλειο, αλλά στο ζωικό βασίλειο. Ο αλη­θινός άνθρωπος δεν έχει ακόμα εκδηλωθεί.
Η τροφή που απορροφάμε πηγαίνει στο αίμα μας και από εκεί έλκει στοιχεία και δυνάμεις από εντελώς συγκεκριμένες οντότη­τες. Εγράφη στα Ευαγγέλια: «Εκεί όπου υπάρχουν πτώματα, εκεί μαζεύονται οι γύπες» Και αυτό είναι αληθινό και για τους τρεις κόσμους: τον φυσικό (υλικό επίπεδο), τον αστρικό (συναισθηματι­κό επίπεδο) και τον νοητικό (επίπεδο σκέψεων). Αν λοιπόν επιθυ­μείτε να είσθε υγιείς και στους τρεις κόσμους, μην έλκετε τα όρνεα εξ αιτίας των πτωμάτων. Ο Ουρανός δεν εκδηλώνεται μέσα από ανθρώπους που έχουν αφεθεί να πλημμυρίσουν από ακα­θαρσίες υλικές, αστρικές και νοητικές.

Το κρέας αντιστοιχεί λοιπόν σε ένα ιδιαίτερο στοιχείο του τομέα των σκέψεων, του τομέα των συναισθημάτων αλλά και αυτού των πράξεων. Αν για παράδειγμα ονειρευτείτε ότι τρώτε κρέας, θα πρέπει να είστε κατόπιν πολύ προσεκτικός, άγρυπνος, γιατί αυτό δείχνει ότι σύντομα θα εκτεθείτε σε συγκεκριμένους κινδύ­νους, τάσεις ή και πειρασμούς: ίσως στο να φερθείτε βίαια, ίσως στο να εγκαταλειφθείτε στη φιληδονία ή σε εγωιστικές και άδικες σκέψεις, γιατί το κρέας αντιπροσωπεύει όλα αυτά τα στοιχεία: τη βία στο υλικό επίπεδο, τη φιληδονία στο αστρικό επίπεδο και τον εγωισμό στο νοητικό επίπεδο.

Φαινομενικά, οι πόλεμοι μεταξύ των ανθρώπων, οφείλονται σε αιτίες οικονομικές, κοινωνικές ή πολιτικές, όμως στην πραγματι­κότητα, δεν είναι παρά το αποτέλεσμα όλης αυτής της μαζικής παγκόσμιας σφαγής των ζώων. Ο νόμος της δικαιοσύνης είναι αμείλικτος και αναγκάζει την ανθρωπότητα να πληρώνει την εγκλη­ματικότητα της απέναντι στα ζώα, χύνοντας τόσο αίμα όσο αίμα των ζώων οι άνθρωποι χύνουν για να ικανοποιηθούν.

Πόσα εκα­τομμύρια και εκατομμύρια λίτρα αίματος χύνονται κάθε τόσο πά­νω στη γη, ζητώντας από τον Ουρανό δικαίωμα εκδίκησης! Η εξάτμιση αυτού του αίματος όχι μόνο έλκει μικρόβια, αλλά δισεκα­τομμύρια καταχθόνιες οντότητες και στοιχειά από τα αόρατα επί­πεδα.

Οι άνθρωποι σκοτώνουν τα ζώα, όμως η φύση είναι ένας ορ­γανισμός και δολοφονώντας τα ζώα είναι σαν να αγγίζουν ορι­σμένους αδένες αυτού του μεγάλου οργανισμού. Τη στιγμή εκεί­νη, οι λειτουργίες του υπόκεινται σε μεταβολές και λίγο καιρό αρ­γότερα ο πόλεμος ξεσπάει κάπου μεταξύ των ανθρώπων. Ναι, γιατί έσφαξαν εκατομμύρια ζώα για να τα φάνε αγνοώντας τελεί­ως ότι όλα αυτά τα ζώα βρίσκονται σε σύνδεσμο με τους ανθρώπους και ότι ένα σωρό άνθρωποι κατόπιν θα πρέπει με τη σειρά τους να πεθάνουν εξ αιτίας αυτού του γεγονότος.

Σκοτώνοντας τα ζώα, σκοτώνει κανείς τους ανθρώπους. Όλοι μιλάνε για την ει­ρήνη λέγοντας ότι επιτέλους πρέπει να βρεθούν οι τρόποι για να βασιλεύσει αυτή πάνω στη γη, ότι οι πόλεμοι πρέπει να σταματή­σουν. Όμως οι πόλεμοι θα συνεχιστούν όσο οι άνθρωποι θα συνεχίζουν να σκοτώνουν τα ζώα για τροφή τους, γιατί σκοτώνοντας τα, οι άνθρωποι καταστρέφουν ταυτόχρονα κάτι μέσα στην ίδια τη ζωή τους.

***

Omraam Mikhael Aivanhov. “Χράνι Γιόγκα: Η γιόγκα της Διατροφής”. Μια εσωτεριστική προσέγγιση υπέρ της χορτοφαγίας τόμος XVI, σ. 63-68, Σέβρες (Παρίσι) 14 Νοεμβρίου 1945
Φωτογραφία Mark-Ryden

το διαβάσαμε στο terra papers


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου