Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Παρασκευή 22 Μαΐου 2015

Τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια και η "φάμπρικα" που στήθηκε γύρω από αυτά και τα "δικαιώματά" τους


Έχει γίνει μέχρι τώρα μια σοβαρή και εμπεριστατωμένη -κι όχι "στο πόδι"- επιστημονική έρευνα για τις ψυχολογικές επιπτώσεις στα παιδιά που υιοθετούνται από ομοφυλόφιλα ζευγάρια; Ξαναρωτάω: έχει γίνει κάτι τέτοιο κι έχει δημοσιευτεί κάπου; γιατί θέλω να το δω!*
Προς το παρόν, βλέπω άλλα "προχωρημένα πράγματα" στον "απελευθερωμένο" και γεμάτο "πολιτισμικά" σύνδρομα -όπως αυτό της μεγαλύτερης απαίτησης για "ασφάλεια" σε βάρος των εναπομείναντων δικαιωμάτων και ελευθεριών- κόσμο μας. Που ξεφεύγουν κατά πολύ-μα πάρα πολύ από το δικαίωμα των ομοφυλόφυλων ζευγαριών στο γάμο και την κοινωνική αποδοχή. Και βάζουν άκομψα και ύπουλα και με σαφώς ευτράπελο τρόπο το χέρι στα δικαιώματα των ετεροφυλόφιλων οικογενειών και, σε τελική ανάλυση, των ίδιων των παιδιών τους στον προσδιορισμό κι αναγνώριση βάσει φύλου των γονέων τους! Αλλά και στον προσδιορισμό των υπόλοιπων ανθρώπων, που σίγουρα στην πλειοψηφία τους δεν είναι άφυλα όντα.
 *Πολύ χρήσιμο και διαφωτιστικό είναι σε αυτό το σημείο το σχόλιο του ΥΠΝΟΒΑΤΗ στο τέλος της ανάρτησης : " Όποιον ψυχολόγο και να ρωτήσεις θα σου πει ότι κάθε άνθρωπος στα παιδικά του χρόνια (δηλ. τα χρόνια της διαμόρφωσής του) έχει ανάγκη από ένα αρσενικό και ένα θηλυκό αρχέτυπο.Τονίζω: Αρχέτυπο (δηλ. όχι απλώς πρότυπο, το οποίο δεν είναι παρά μια ηθική -και άρα σχετική- έννοια). Δηλ. το θέμα δεν είναι αν οι ομοφυλόφιλοι γονείς είναι το ίδιο "καλοί" με τους ετεροφυλόφιλους, ή αν "αγαπάνε" το ίδιο τα -υιοθετημένα- παιδιά τους, αλλά αν μπορούν να λειτουργήσουν στο αρχετυπικό επίπεδo.".. η συνέχεια στο τέλος αυτής της ανάρτησης..

Kαι παρουσίασα τα στοιχεία που συνέλεξα, με την προσθήκη στο τέλος και της "ματιάς του ανιχνευτή", σε αυτό το κείμενο:
" Ώστε "γονέας 1" και "γονέας 2" και "μητέρα"=σεξιστικό στερεότυπο; Είμαστε τότε σεξιστές και το απολαμβάνουμε! 
 Νέα "απελευθερωτικά ήθη" σε Αμερική και Ευρώπη, όπως θα εξηγήσουμε και στη συνέχεια:
 Mother and Father Replaced by Parent 1 and Parent 2

Fox News heralds the passing of traditional language: ‘Mother,’ ‘Father’ Changing to ‘Parent One,’ ‘Parent Two’ on Passport Applications
The words “mother” and “father” will be removed from U.S. passport applications and replaced with gender neutral terminology, the State Department says.  

H ιστοριούλα που θα αφηγηθώ παρακάτω, ως πρώτο βήμα, είναι φανταστική. Τουλάχιστον ως προς το παρόν κι επιφυλασσόμαστε για τις "προοδευτικές" εξελίξεις του "πολιτισμένου μέλλοντος". Που διαμορφώνουν νέα ήθη κι έθιμα και στο νεοελληνικό -μονίμως ενδοτικό στις έξωθεν επιταγές- κρατικό μόρφωμα. Την αφιερώνουμε στους μπροστάρηδες της "απελευθερωμένης βλακείας" και "μη σεξιστικής παράκρουσης" και στα πολιτισμικά think tank τους."
Δεν έχετε παρά να περιηγηθείτε στις γραμμές του, αν δεν το έχετε ήδη κάνει και δεν καταλαβαίνετε τι εννοώ..

Επίσης διαβάζω εδώ: The little boy who started a sex change aged eight because he (and his lesbian parents) knew he always wanted to be a girl
Δηλαδή: η ιστορία του αγοριού στην Καλιφόρνια, που άρχισε μια ορμονική "θεραπεία" στα πλαίσια της διαδικασίας αλλαγής φύλου, από τα 8 του-!!!- επειδή γνώριζε ήδη, όπως και οι λεσβίες "μητέρες" ή γονείς του, ότι ήθελε πάντοτε-!!!- να κάνει..

Συγκεκριμένα:
"The lesbian parents of an 11-year-old boy who is undergoing the process of becoming a girl last night defended the decision, claiming it was better for a child to have a sex change when young. Thomas Lobel, who now calls himself Tammy, is undergoing controversial hormone blocking treatment in Berkeley, California to stop him going through puberty as a boy. But Pauline Moreno and Debra Lobel warn that children with gender identity disorder forced to postpone transitioning could face a higher risk of suicide."
Αλλά ακόμη και αν ο 11χρονος τώρα Τόμμυ, ή πλέον Τάμμυ, δεν πιέστηκε καθόλου από τους ομόφυλους γονείς του να πάρει αυτή την απόφαση που πήρε, όπως και οι ίδιοι-ες δήλωσαν, ακόμη κι αν ένιωθε "παγιδευμένο κοριτσάκι σε αγορίστικο σώμα", αναρωτιέται κανείς εύλογα: είναι δυνατόν ένα 8χρονο παιδί που μεγαλώνει σε ένα απόλυτα συγκεκριμένο περιβάλλον, το οποίο όσο κι αν τηρεί κάποια "προσχήματα" δεν παύει να αποτελεί πρότυπο για μια παιδική προσωπικότητα υπό διαμόρφωση, να πάρει μια τέτοια απόφαση; Που ακόμη και ενήλικες, οι οποίοι έχουν απόλυτα συνειδητοποιήσει και αποδεχτεί την σεξουαλική τους ταυτότητα, δυσκολεύονται να πάρουν ή τελοσπάντων έχουν σοβαρούς ενδοιασμούς; Από την ηλικία των 8 ετών, που είναι ακόμη -ή θα'πρεπε να είναι- ένα  παιδί στην παιδική του ηλικία, που παίζει είτε με αυτοκινητάκια είτε με κουκλίτσες, να έχει την ωριμότητα και τη συνειδητότητα που χρειάζεται για μια τέτοια απόφαση; Και βρέθηκε και "θεράπων ιατρός" για να το βοηθήσει να "θεραπευτεί";

Και να επιστρέψουμε στον αρχικό προβληματισμό αυτής της ανάρτησης.

Διαβάζω λοιπόν κι εδώ: Gay couples’ children oppose same-sex marriage, tell of unpleasant upbringings
Δηλαδή: παιδιά που ανατράφηκαν από οικογένειες ομοφυλόφιλων -στις ΗΠΑ- εναντιώνονται σήμερα ως ενήλικες στο γάμο ατόμων του ίδιου φύλου και καταθέτουν τις δυσάρεστες προσωπικές τους εμπειρίες.
Ένα μεγάλο μέρος του άρθρου το βρήκα μεταφρασμένο εδώ, απ'όπου και παραθέτω αυτό το απόσπασμα:
"Η Stefanowicz είπε ότι «αγάπησε απόλυτα τον πατέρα της, ο οποίος πέθανε από AIDS το 1991, αλλά ο ίδιος ήταν ένας προβληματικός άνθρωπος που κακοποιούσε σεξουαλικά τόσο την ίδια όσο και τον δίδυμο αδελφό της και έφερνε αμέτρητους άνδρες στο σπίτι τους. «Εκτέθηκα σε απροκάλυπτη σεξουαλική δραστηριότητα, όπως σοδομισμός, γυμνότητα, πορνογραφία, ομαδικό σεξ, σαδομαζοχισμό και παρόμοια», έγραψε η Stefanowicz, προσθέτοντας ότι ο πατέρας της την πήρε μερικές φορές στις "τσάρκες" του σε γκέι γκαλερί τέχνης, παραλίες γυμνιστών και δημόσια πάρκα. Όπως και άλλες κόρες ομοφυλοφίλων με τις οποίες έχει μιλήσει, η Stefanowicz είπε ότι ένιωθε αυτή - και η θηλυκότητα της – να μην εκτιμώνται ή να επιβεβαιώνονται. «Τελικά, αναζητούσα την αγάπη και την αποδοχή του, αλλά δεν μου επετράπη να τον εξετάσω ελεύθερα για τον τρόπο ζωής του, να του θέσω τα ηθικά επιχειρήματα ή να βλάψω τα συναισθήματά του, αλλιώς θα είχα να αντιμετωπίσω μακροπρόθεσμες επιπτώσεις», γράφει η Stefanowicz. «Αν και δεν πιστεύω ότι όλοι οι ομοφυλόφιλοι θα είναι ντε φάκτο κακοί γονείς, γνωρίζω ότι η γκέι κοινότητα όπως την γνώρισα από κοντά, ποτέ δεν θεώρησε τα παιδιά τίποτα άλλο εκτός από ένα κομμάτι ιδιοκτησίας, ένα λάθος από το παρελθόν ή ένα πολιτικό εργαλείο», έγραψε η Klein, προσθέτοντας ότι η μητέρα της και η σύντροφός της επί 25 έτη είχαν και οι δύο πεθάνει και έτσι "δεν μπορούν να μου κάνουν κακό ξανά ".

Προσωπική μου άποψη είναι ότι εμπειρίες σαν την παραπάνω μπορεί να τις βιώσει δυστυχώς ένα παιδί -και σε χειρότερο ίσως βαθμό- και μέσα σε μια "φυσιολογική" ετερόφυλη οικογένεια. Aλλά αυτό είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία και συγχρόνως φοβερή κοινωνική "πληγή", που διαιωνίζεται και λόγω των ερμητικά κλειστών στομάτων του κοινωνικού περίγυρου. Ούτε και θεωρώ ως κάτι το παράλογο τον γάμο μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου που αγαπιούνται και θέλουν να μοιραστούν τις ζωές τους ως το τέλος. Αυτό που θεωρώ όμως λάθος είναι η υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, για ζημιογόνους έως καταστροφικούς λόγους όσον αφορά την παιδική ψυχολογία και εύθραυστη προσωπικότητα, κάτι που μπορεί να μη γίνει και άμεσα ορατό αλλά να λειτουργεί "υπόγεια", υποσυνείδητα και με μακροπρόθεσμες συνέπειες στον ψυχισμό και την εκδήλωση συμπεριφοράς. Όσο πραγματικά καλές κι έντιμες προθέσεις κι όσο λογικό και ισορροπημένο μυαλό διαθέτουν και προσεχτικούς χειρισμούς επιστρατεύσουν αυτοί οι γονείς.

Ο Ένοικος...

Όσο περί των κωμικοτραγικών μα απόλυτα πραγματικών μεθοδεύσεων-επιβολών που περιγράφει το κείμενο περί "γονέα 1 και 2", θεωρώ χρήσιμο να προσθέσω και τα στοιχεία που είχε παραθέσει ο ΥΠΝΟΒΑΤΗΣ υπό μορφή σχόλιου στην ανάρτηση εκείνη:

"Α/Α: 582951
Εντυπο: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Ημ/νία: 31/01/2000

Σελίδα: 15 Κατηγορία: Κόσμος

ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ φιλμ ερωτικής διαπαιδαγώγησης για μαθητές κατηγορείται ότι προωθεί την ομοφυλοφιλία

«Αποδοχή ή προτροπή;»

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΝΙΑΩΤΗ
ΛΟΝΔΙΝΟ


Διχάζει τη βρετανική κοινωνία ένα φιλμάκι για την ομοφυλοφιλία, που προβάλλεται στα σχολεία στο πλαίσιο της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των μαθητών.
«Πέρα από αυτή τη φάση -οδηγός για την καταπολέμηση του φόβου για την ομοφιλοφυλία» ονομάζεται το φιλμάκι, διάρκειας 14 λεπτών, που συνοδεύεται από έντυπο υλικό και προβάλλεται μέχρι στιγμής σε μαθητές 14-16 ετών σε 180 σχολεία στη Μ. Βρετανία.
Αφηγητής είναι ένας νεαρός φοιτητής κολεγίου, ο Καρλ, και συμβουλεύει τους νεαρούς μαθητές ότι πρέπει να πειραματιστούν ερωτικά με άτομα του άλλου αλλά και του ίδιου φύλου για να διαπιστώσουν με ποιο από τα δύο φύλα βρίσκουν ερωτική ολοκλήρωση και αισθάνονται άνετα. Αλλοι ήρωες μοιράζονται με τους μαθητές τις εμπειρίες τους όταν αποκάλυψαν τον ερωτικό τους προσανατολισμό στους γονείς τους, περιγράφουν τις αντιδράσεις του περίγυρού τους και συμβουλεύουν: «Είναι καλύτερο να είσαι ειλικρινής για τις ερωτικές σου προτιμήσεις πρώτα στον εαυτό σου και μετά στους άλλους. Η ερωτική καταπίεση οδηγεί σε απόγνωση και μελλοντικά ίσως και σε διαταραχές της προσωπικότητας». Στο τελευταίο μέρος του βίντεο οι μαθητές καλούνται να συζητήσουν εάν ο 15χρονος Μαρκ θα πρέπει ή όχι να κάνει έρωτα χωρίς προφυλακτικό με το φίλο του.
Το φιλμάκι, κόστους περίπου 5 εκατ. δρχ., δημιουργήθηκε πέρυσι για το κυβερνητικό πρόγραμμα ερωτικής διαπαιδαγώγησης των μαθητών στα σχολεία, με συνεργασία του υπουργείου Παιδείας και της εταιρείας Avon. Εκπρόσωπος της Avon, η οποία σε συνεργασία με την κυβέρνηση παράγει ενημερωτικό οπτικοακουστικό υλικό για θέματα υγείας, δήλωσε: «Το φιλμάκι δημιουργήθηκε με σκοπό να προωθήσει την αξία της αποδοχής των συνανθρώπων μας, όποιες κι αν είναι οι ερωτικές τους προτιμήσεις».

«Λάθος κατεύθυνση»

Γονείς, όμως, και εκπαιδευτικοί έχουν διαφορετική άποψη και τα υπουργεία Παιδείας και Υγείας δέχθηκαν εκατοντάδες τηλεφωνήματα για την απόσυρση του ενημερωτικού πακέτου από τα σχολεία «γιατί έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 28 του εκπαιδευτικού κώδικα, που απαγορεύει την προώθηση της ομοφυλοφιλίας στο σχολείο».
«Το βίντεο κατευθύνει το μυαλό των νεαρών εφήβων σε περιοχές που δεν θα έπρεπε φυσιολογικά να πηγαίνουν. Είναι άλλο θέμα να μαθαίνουμε τα παιδιά μας να αποδέχονται τους συνανθρώπους τους και άλλο να τα ενθαρρύνουμε να πειραματιστούν», δήλωσε η Βάλερι Ρίτσαρντς, εκπρόσωπος της οργάνωσης «Εφηβοι και Γονείς» και τόνισε: «Δεν επιζητούμε την άγνοια, αλλά δεν μπορούμε να φθάνουμε και στην άλλη άκρη».
«Ελάχιστοι γονείς θα ήθελαν να εκτίθενται τα παιδιά τους σε τέτοια ερεθίσματα. Το πακέτο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον εκπαιδευτικό κώδικα», δήλωσε ο βουλευτής Λίαμ Φοξ, εκπρόσωπος των Συντηρητικών στα θέματα υγείας, και πρότεινε στην κυβέρνηση «να αναπροσαρμόσει το ενημερωτικό πακέτο».
Ακόμη και οι ίδιοι οι μαθητές παρουσιάζονται «μπερδεμένοι». Σε μίνι συνεντεύξεις τους στις κυριακάτικες εφημερίδες άλλοι παρουσιάζονται «ευτυχισμένοι που επιτέλους η αλήθεια βγαίνει στη φόρα» και άλλοι προβληματισμένοι για τη σύνδεση της αποδοχής των ομοφυλόφιλων με τις προτάσεις για ερωτικό πειραματισμό. Ο υπεύθυνος επιθεωρητής για όλα τα βρετανικά σχολεία, Κρις Γούντχεντ, υπερασπίστηκε το φιλμάκι λέγοντας: «Δεν έχει αρνητική επίδραση στα παιδιά. Δεν είναι αντίθετο με τον κώδικα. Αντίθετα, διευκολύνει τους δασκάλους να αποτρέπουν τις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες παιδιά βασανίζονται από τους συμμαθητές τους λόγω του ερωτικού τους προσανατολισμού».

--------------------------------------------------------------------------------

Λεζάντες: «Αλλο να μην ντρέπεσαι γι' αυτό που είσαι και άλλο να πειραματίζεσαι για να το βρεις», λένε οι πολέμιοι του φιλμ

Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Θέμα: ΔΙΕΘΝΗ "

 Και ψάχνοντας για κάτι παρόμοιο ή παρεμφερές στην Ελλάδα έπεσα πάνω σε αυτό το θεατρικό δρώμενο στην Καβάλα, ένα θεατρικό σκετσάκι που παρουσίασε το Λύκειο Κρηνίδωνμε τίτλο: "Η Σταυρούλα και οι δύο μαμάδες της" (βίντεο) , απ'όπου και το παρακάτω σχόλιο στο youtube: "Στις 18 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στην κεντρική πλατεία της Καβάλας μια εκδήλωση κατά της ενδοσχολικής βίας με τον τίτλο ”Αλυσίδα Προστασίας”, υπό την οργάνωση και τον συντονισμό της μη κυβερνητικής οργάνωσης ΒΙΑ-STOP, και με με τη συνεισφορά του Γενικού Νοσοκομείου Καβάλας, του Δήμου Καβάλας, της Διεύθυνσης Αστυνομίας Καβάλας, του ΚΕΔΔΥ Καβάλας και της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Καβάλας. Είμαστε, όπως είναι όλοι μαλλον, κατά της παραβατικής συμπεριφοράς στα σχολεία. Αυτό όμως που με μεγάλη μας έκπληξη είδαμε ήταν ότι ανάμεσα στις υπόλοιπες δράσεις υπήρχε κι ένα θεατρικό σκετσάκι που παρουσίασε το Λύκειο Κρηνίδων το οποίο στην ουσία εισήγαγε μπροστά στα ανυποψίαστα μικρά παιδιά, όχι μόνο την ομοφυλοφιλία, αλλά τον γάμο των ομοφυλόφιλων και την υιοθεσία παιδιών από αυτους και μάλιστα ...........με τον χειρότερο τρόπο."

1 σχόλιο:

  1. Όποιον ψυχολόγο και να ρωτήσεις θα σου πει ότι κάθε άνθρωπος στα παιδικά του χρόνια (δηλ. τα χρόνια της διαμόρφωσής του) έχει ανάγκη από ένα αρσενικό και ένα θηλυκό αρχέτυπο.Τονίζω: Αρχέτυπο (δηλ. όχι απλώς πρότυπο, το οποίο δεν είναι παρά μια ηθική -και άρα σχετική- έννοια). Τα Αρχέτυπα αυτά μπορούν να προσφερθούν μόνο από ετεροφυλόφιλους γονείς. Δηλ. το θέμα δεν είναι αν οι ομοφυλόφιλοι γονείς είναι το ίδιο "καλοί" με τους ετεροφυλόφιλους, ή αν "αγαπάνε" το ίδιο τα -υιοθετημένα- παιδιά τους, αλλά αν μπορούν να λειτουργήσουν στο αρχετυπικό επίπεδο.
    Με αυτή την έννοια ο "χειρότερος" ετεροφυλόφιλος γονέας είναι προτιμότερος από τον "καλύτερο" ομοφυλόφιλο.
    Φυσικά, τα παραπάνω οι περισσότεροι ψυχολόγοι θα σου τα πούνε off the record. Γιατί επισήμως νιώθουν ότι είναι αναγκασμένοι να παριστάνουν τους μοντέρνους και "χωρίς παρωπίδες"...

    Εξάλλου ο ομοφυλόφιλος έρωτας (όσο αυθεντικός κι αν είναι) είναι στείρος (με την έννοια ότι δεν μπορεί να διαιωνίσει τη ζωή). Γι' αυτό πάντα μου έκανε εντύπωση αυτή η υποκρισία των περισσοτέρων ομοφυλοφίλων, να θέλουν τον καρπό του ετεροφυλόφιλου έρωτα (= ένα παιδί) αλλά όχι και τη διαδικασία με τη οποία αυτός ο καρπός δημιουργείται φυσιολογικά.

    Για μένα είναι προφανές ότι οι περισσότεροι ομοφυλόφιλοι (σε αντίθεση με την υπόλοιπη κοινωνία) δεν έχουν αποδεχτεί τη διαφορά τους και γι' αυτό προσπαθούν να πιθηκίζουν τη ζωή των ετεροφυλοφίλων. Κι αν τολμήσεις να προβάλλεις και την παραμικρή ένσταση σε όσα λένε (π.χ. στην υιοθεσία παιδιών από ζευγάρια ομοφυλόφιλων "γονέων") στιγματίζεσαι ως "ομοφοβικός" (ή με άλλους παρόμοιους νεολογισμούς).

    Δεν έχω καταλάβει τί στον κόρακα παίζεται διεθνώς με αυτή την εξόφθαλμη προώθηση της ομοφυλοφιλίας και τον ταυτόχρονο πόλεμο εναντίον της ετεροφυλοφιλίας. Πάντως ακόμα και κάποιοι σοβαροί και συγκροτημένοι ομοφυλόφιλοι που έχω γνωρίσει γελούν με τους "γάμους" ομοφυλοφίλων και τα σχετικά. Ίσως γιατί έχουν αποδεχτεί τη διαφορά τους και όσα σημαίνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή