Χωρίς Βαρύτητα!

ΤΟ " nο Gravity Zone" αποτελεί το παιδί του ιστότοπου γνωστού ως "ενάντια στην επιπεδούπολη" (antidras.blogspot.gr). Με ορμητήριο αυτό το χώρο, ανοίγουμε τα φτερά μας για πτήσεις προς θαυμαστούς, παράξενους, φιλόξενους κι αφιλόξενους, μα σίγουρα θαυμαστούς ορίζοντες. Μακρινούς ή κοντινούς, "εσωτερικούς" κι εξωτερικούς. Μεταφέρουμε εδώ κι επιλεγμένα κείμενα, δικά μας κι όχι μόνο, από το παλιό μπλογκ. Το "παλιό μας σπίτι" θα συνεχίζει να μας φιλοξενεί και αυτό και να αποτελεί σημείο αναφοράς και για καινούργιες εδώ αναρτήσεις μας.
Η
υπέρβαση των ανθρώπινων όντων προς ανώτερα (κι άρα ποιοτικότερα) επίπεδα ύπαρξης αποτελεί, όπως το βλέπουμε εμείς, αποτέλεσμα των ιδιοτήτων εκείνων που συνιστούν το μεγαλείο του ανθρώπου: Απλότητα, Ανεξαρτησία Αντίληψης, Αμφισβήτηση των συλλογικά αποδεκτών καταστάσεων και παραστάσεων, Περιέργεια, Φαντασία, Εκστατική διαίσθηση, Εκστατικός Θαυμασμός. Κι εμείς σκοπεύουμε στο νέο εγχείρημά μας να αδράξουμε κι αυτές τις ποιότητες που διαμορφώνουν κι ανάλογες διαδρομές κι αφηγούνται ιστορίες για "περιοχές μυθικές ή απαγορευμένες" .
(Ποιοι άραγε ορίζουν τι είναι μύθος ή απαγορευμένο ή απρόσιτο για τις μάζες και πόσοι ακόμη κι αυτοαποκαλούμενοι ή θεωρούμενοι ως "επαναστάτες" ενστερνίζονται αυτές τις οδηγίες;)
Κάτι μέσα μας μάς τρώει να αιωρηθούμε πάνω απ'όλη την ακαμψία και στατικότητα και πάνω απ'όλες τις παρανοήσεις του κόσμου, χαράσσοντας ρότα για τη λεωφόρο των...άστρων! Κάνοντας και μια απαραίτητη στάση στο "Μπαράκι στην Άκρη του Γαλαξία", ωθούμενοι από μια αρχέγονη μέθη, για να γευτούμε παράξενα ελιξίρια, μεθυστικά κοκτέηλ αστρικής σκόνης, κοσμικής ακτινοβολίας και φλεγόμενα υπολείμματα αστρικών (κι όχι μόνο) συστημάτων, με παγάκια από την ουρά αλητήριων αστεροειδών.
Και για να καταφέρουμε αυτά κι ακόμη περισσότερα, πρέπει να αφήσουμε τη...βαρύτητα πίσω μας. Χωρίς να ξεχάσουμε να πατάμε και γερά στο έδαφος!

Bρίσκεστε σε "no Gravity Zone" λοιπόν! Γιατί είμαστε ονειροπόλοι και με αιτία:

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ (του ανιχνευτή)


Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο. - ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Αυτή είναι και η κατάρα του! Η πιο γλυκιά και πικρή συνάμα, η πιο αποκηρυγμένη και γι'αυτό ανεκτίμητης αξίας, η πιο επικίνδυνη και γι'αυτό άξια μόνο για όσους αντέχουν να τη βαστάξουν, η πιο μαγική και συνάμα απαιτητική, η πιο δύσκολη να περιγραφεί με τη συνηθισμένη μορφή ανθρώπινης έκφρασης, κατάρα του κόσμου ετούτου.
Αλλά τι θα'τανε ο κόσμος χωρίς τους "καταραμένους" του; Αν όχι καταδικασμένος, από πολύ παλιά, σε έλλειψη οξυγόνου και σε πλήρη μαρασμό;

Ονειροπόλοι είναι αυτοί που, με τις (μυστηριώδεις για την κοινή λογική) ενοράσεις και τα όνειρά τους και τη διάθεσή τους να γυρέψουν την εκπλήρωσή τους, επιτρέπουν ακόμα στη γη να γυρνάει!
Oνειροπόλοι είναι αυτοί που βλέπουν όσα οι πιο πολλοί αδυνατούν ή αρνούνται να δουν, γιατί δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη βολή του δοσμένου, καθιερωμένου πλαισίου. Αυτοί που ανακαλύπτουν τις εικόνες πίσω από τις εικόνες ή ανοίγουν το δρόμο προς νέους κόσμους εκεί όπου οι παλιοί αργοπεθαίνουν και σβήνουν.
Αλλά αυτό έχει πάντα τίμημα και τις περισσότερες φορές πολύ σκληρό.
Ονειροπόλοι είναι κι αυτοί που συχνά οδηγούνται στο γλυκόπικρο καταφύγιο της μοναξιάς και στην τρέλα που επίσης συχνά συνοδεύει την "ιερή μέθη" τους. Αυτοί που, διόλου σπάνια, συντρίβονται κάτω από όλη την κακότητα, τη μικροψυχία και το φθόνο που ξεχειλίζει στον κόσμο.
Αλλά και αυτοί οι οποίοι σαν τους τρελούς αλήτες που σέρνονται από μια πλανεύτρα εσωτερική μούσα: "ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό' (να θυμηθούμε και τον Τζακ Κέρουακ στο βιβλίο του "on the road")

Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι... " ο ταξιδιώτης παίρνει μονάχα ένα δρόμο. Ο ονειροπόλος τους παίρνει όλους. "(Julos Beaucarne)

Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2015

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΝΩΘΕΙΤΕ!


ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΝΩΘΕΙΤΕ!
του Γιώργου Στάμκου

«Δεν είμαι τίποτε: απλώς κουβαλάω μέσα μου τα όνειρα όλου του κόσμου». Φ. Πεσόα



Στην εποχή μας τα όνειρα είναι περισσότερο σημαντικά από ποτέ. Σ’ αυτό το συμπέρασμα καταλήγω συχνά τελευταία, έπειτα από πυρετώδεις στοχασμούς για το παρόν και το μέλλον του κόσμου. Η εποχή μας, η ζοφερή εποχή της Κρίσης και του Φόβου, είναι μια ονειροκτόνα εποχή, που σκοτώνει τα όνειρα προτού καν γεννηθούν. Προσωπικά όμως προσπαθώ να αντιστέκομαι σ’ αυτή την ονειροκτονία. Δεν παραιτούμαι εύκολα από τα όνειρα μου, ακόμη κι από εκείνα που κουβαλούν μέσα τους την αφέλεια της παιδικής μου ηλικίας.

Με χαρά ωστόσο έχω διαπιστώσει πως δεν είμαι ο μόνος. Υπάρχουν πολλοί, πάρα πολλοί άνθρωποι, που αντιστέκονται στη δολοφονία των ονείρων τους. Άνθρωποι κυρίως νέοι που δεν θέλουν να προδώσουν τα όνειρα τους, αλλά αγωνίζονται καθημερινά για να τα κρατήσουν ζωντανά. Άνθρωποι που δεν θέλουν να ζουν χωρίς όνειρα, γιατί «ζωή χωρίς όνειρα είναι ανάπηρη ζωή». Όλοι αυτοί αποτελούν ελπιδοφόρες ρωγμές στη σιωπή.

Πιστεύω πως ήρθε ο καιρός όλοι εμείς οι ονειροπόλοι, οι άνθρωποι που δεν θέλουμε να προδώσουμε τα όνειρά μας, που θέλουμε πραγματικά να αλλάξουμε τον κόσμο προς το καλύτερο, που αγαπάμε τη ζωή, τους ανθρώπους, τη Φύση και την ομορφιά, όλοι εμείς να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, να δώσουμε τα χέρια μας, να στηθούμε αλληλέγγυοι ο ένας δίπλα στον άλλο και να σχηματίσουμε μια πανανθρώπινη ασπίδα για να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στην ελπίδα και στο μέλλον. Να θυμόμαστε πάντα πως κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κλέβει τα όνειρά μας και να μας εγκλωβίζει σε μια άχαρη ζωή χαμηλών οριζόντων.

Αυτή την περίοδο της Κρίσης θα αναμετρηθούμε αναπόφευκτα με μια ζοφερή πραγματικότητα, που μας επέβαλε η απληστία, η απερισκεψία και οι λανθασμένες επιλογές κάποιων άλλων «προσγειωμένων» ανθρώπων. Σ’ αυτή τη δύσκολη εποχή λοιπόν δεν πρέπει απλά να κρατήσουμε τα όνειρα μας ζωντανά και το κεράκι της ελπίδας αναμμένο. Πρέπει να προετοιμαστούμε εσωτερικά για την επόμενη μέρα, γιατί αυτή η Κρίση είναι ταυτόχρονα και μια Ευκαιρία για αλλαγή. Ένας νέος κόσμος κυοφορείται και όταν η Κρίση κλείσει τον κύκλο της πρέπει εμείς πρώτοι να βγούμε μπροστά, γεμάτοι νέες ιδέες, προτάσεις και όρεξη για δημιουργία, για να δημιουργήσουμε ένα νέο κόσμο ο οποίος θα έχει κάτι από το υλικό των ονείρων μας. Ένας κόσμος ελπίδας. Επειδή όμως οι δύσκολες μέρες είναι ακόμη μπροστά μας παραφράζω ένα παλιό επαναστατικό σύνθημα, που θα μας φανεί πολύ χρήσιμο: Ονειροπόλοι Όλων των Λαών Ενωθείτε!

Το διαβάσαμε στο περιοδικό ΖΕΝΙΘ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου